Ne Güzel Güldünüz :)

Mutluluk bir adım uzağında falan değil, mutluluk ensenin dibinde. Mutluluk parmak uçlarında, saç telinde, kirpiklerinde… Mutluluk ‘’Evet’’i duyabilmekte ve ‘’Hayır’’ diyebilmekte. Hiç odanızın ışığını açarken bir şeyler hissettiniz mi? En azından şükrettiniz mi? Tek bir hamle ile karanlığa ya da aydınlığa ulaşabiliyoruz. Buna bile gülümsemeliyiz, parkta yatanları düşünerek… Çünkü onların böyle imkanları yok, güneşe bağımlılar.

İçimin kıpır kıpır olmasını, aklımdan geçene gülümsemeyi ve bunun üzerine deli kelimesini duymayı seviyorum. Hayal kurmaya aşığım mesela. Hayal kurarken sanki o anı yaşamış ve anımsıyormuşum gibi oluyor. Sanki olmuş bitmiş ve etkisi hala üzerimde gibi. Oysa hayallerim yarınlarda saklı. Olsun, o an beni mutlu ediyor. Evde tek başına hayali arkadaşlarınla karaoke yapmakta var tabi. An böyle yaşanır, bağırarak şarkı söylemekle. Deneyerek öğrenir insan, keyif alarak. Hayatın tek amacı da bu değil miydi zaten? ‘’Deneyimlemek ve keyif almak.’’ Hayatı bir şarkıda bulabiliriz, yanımızda olan tek bir insanda, birinin dudaklarında, dokunuşlarda, ilkbaharda, yeni doğan bir bebekte… Zaten her nefes alışımızla hayatla burun burunayız. Elbette sevinçlerimiz kadar bizi üzen şeylerle de karşılaştık, karşılaşıyoruz, karşılaşacağız. Bu bir döngü. Fakat siz teraziyi elinize alınca mutluluğun ağır basmasına dikkat edin. Küçük şeylerle üzüntüye kilo aldırmayın. Bırakın sizin nur topu gibi bir mutluluğunuz olsun. Açtığınız blogun sayfasını kapatmanın rahatlığına varın, gülümseyin. Eminim her gün aynaya bakıp gülümsediğinizde dünyanın en güzel, en yakışıklı, en özel insanı oluyorsunuz. Ben öyle hissediyorum, çok özel dahası çok güzelim sanki.’’ İnsan kendini beğenmezse çatlarmış’’ diyor annem. Karşısına geçip kocaman gülüyorum ona. ‘’Evet’’ diyorum çok güzel hissediyorum sana gülümserken. Hissediyorum gülümsediğinizi. Ve diyorum ki ‘’Ne güzel güldünüz!’’


Sizi yerim!